Adam zır cahil. Neredeyse 60 yaşına gelmiş. Israrla iddia ediyorum ömrü boyunca ders kitapları dışında 10 tane kitap okumamıştır. Ders kitaplarını okuduğu konusunda dahi şüphem var. 4-5 tanesini sor, mümkün değil sayamaz. Ya da mesela bir paragraf, bir metin oku, imla hatası yapmadan yazamaz. Yahu bende iddia ediyorum yazamaz. Geçtim “dahi” anlamındaki “de” ile “-de” ekini ayırt edebilmeyi, hangi noktalamadan sonra büyük harfle başlaması gerektiğini bilmeyen bir adam.
Peki, eleştirimin dozu biraz fazla
mı? Kesinlikle değil. Az bile. Bir insan elbette cahil olabilir. Hatta hiç
okuma yazma bilmeyebilir. Ne haddime? Bana ne oluyor? Üstüme vazife mi? Yok ama
bu durum öyle değil. Cahil ya da değil insan gibi insan olanın başımın üstünde
yeri var. Öyle dostlarım, iş yaptığım insanlar yok mu? Elbette var. Ancak bu
durum başka. Adamın ulusal bir kanalda programı var. Allah’ın her günü o
kanalda yorumlar yapıyor. Her konuda fikri var. Magazin ise magazin, spor ise
spor, ekonomi ise ekonomi, siyaset ise siyaset. Bir adam kamunun önüne çıkıp,
hem de ulusal bir kanalda ahkam kesiyorsa, ahlak, gelenek, görenek, hukuk,
seçimler, seçmen davranışları ve benzer her konuda yorum yapıyorsa ve bu yorumu
yaparken bir siyaset bilimci, bir akademisyen edasıyla yapıyorsa koşullar
değişmiş olmuyor mu? Dost sohbetlerinde ne yaparsan yap ne dersen de kimseyi
ilgilendirmez. Ancak televizyonlar seni bunları konuş diye ekranlara
çıkarıyorsa, sende bunu televizyonlarda yapıyorsan benim de hakaret etmemek
kaydı şartıyla gerekirse en ağırından eleştirme hakkım var.
Daha korkunç olanı ne biliyor
musunuz? Bir kişi çıkmış ortaya, yağmış, gürlemiş, saçmalamış. İnan bu sorun
değil. Korkunç olan bir karşılığının olması. Dön kendine, kendi hayatına bak
demeden söylediklerine itibar eden hatırı sayılır bir kitlenin olması. Bir ara
18 – 19. yüzyıl Bizans, Yunan baş giysisini sanki Osmanlı başlığıymış gibi
kafasına geçirip, Atatürk düşmanlığı, cumhuriyet düşmanlığı yapan ve kitleleri
arkasına takan akıldan sıkıntılı bir abi vardı. Bu hal ondan da beter. Onda;
kötüye de kullansa, doğru ya da yanlış en azından bilgi vardı. Bunda bilgi
sıfır. Rakamla “0”
Neyse ekmeğini yiyip, suyunu
içtiğim canım Gaziantep’imin, Gazianteplilerin bir sözüyle bitireyim. TV
yorumcumuz böyle ise geldiğimiz noktayı, ahvalimizi “Sen sana hesap et.”
