TERÖR SEVİCİLER

 İlk günden beri Gaza’da yaşananlara kimlik ya da inanç zemininde yaklaşılmaması gerektiğini düşünüyor, söylüyorum. Liderlerin, sanatçıların, sporcuların, kanaat önderlerinin, yaşananlara tepki koyan herkesin buna dikkat etmesi gerektiğini düşünüyorum. Sivilleri, masumları, çocukları öldürenin kimliği olmaz. Onun adı teröristtir. Manyak de, psikopat de, ne dersen de. Sakın Amerikalı deme. Sakın Fransız deme. Arap deme, Türk, Kürt, Müslüman, Hristiyan, Yahudi deme. Katil de. Bu cani bir kişi olabilir, bir örgüt olabilir. Hatta bu bir devlet olabilir. Bu bir devlet anlayışı ise o devlet teröristtir. Devlet deyince bir şeye dikkat edilmelidir. Bu bir devletin kurumsal hedefi, süregelmiş anlayışının tecellisi değil de haltı yiyen hükümet ve o hükümetin başı ise o zaman terörist hükümettir, o hükümetin başıdır.

Yahu şu yaşananlara bak. İnsanlar televizyonda neler İZLEYEBİLİYORLAR? Çocuklar parçalanıyor, her yer kan revan. Bir değil, iki değil, üç değil. On binlerce bebek çocuk, masum. Hunharca bak dikkat et hunharca. Ve bir değil, iki değil, üç değil, onlarca o…… ç……. televizyonlara çıkıp gülebiliyorlar, gülümseyebiliyorlar.

Şimdi soruyorum. Zerre kadar duyarlı isen huzur bulman mümkün mü?

İster o çocuklara yan.

İster kendi çocukların ile ilgili kaygılan.

İster bu söylediklerime itibar et, ister etme. Bu yaşananlar sana bana diyor ki; sakın rahat uyuma! Bir gün, bir psikopat, bir manyak, bir o…… ç……. çıkar kendini haklı göstereceğini zannettiği sözde gerekçelerle masumları, içinde senin çocuklarının da bulunduğu masum çocukları, bebekleri katleder. Sen de kaderine yanarsın.

Aaaa meğerse insanlık diye bir şey yokmuş.

Uygarlık, medeniyet falan bunlar illüzyonmuş,

İnsan hakları, hayvanları koruma kanunu, doğayı koruma kanunu falan, bunlar sadece bir tiyatrodan ibaretmiş.

İyi ahlak yokmuş. Bırak iyiyi, iyi, kötü fark etmez ahlak zaten kökten yokmuş. O da bir yanılsamaymış.

İyi Müslüman olmak mı? Dalga mı geçiyorsun?

İyi Hristiyan, İyi Yahudi, İyi Budist, fark etmez iyi insan olmak mı? Hepsi düzmeceymiş.

Bundan böyle kimse evinde rahat uyumasın.

Uygarlık, insanlık denilen, insanın inandırıldığı sanal bir dünya imiş.

Gerçek dünyada birisi, bir gün bombayı patlatıverir. Yüzlerce binlerce insan ölür. Bunlardan birisi de senin bebeğin, sevgilin olabilir. Hiç öyle ben Amerika’da, Fransa’da, Belçika’da, ben İngiltere’deyim, İsveç’teyim diye düşünme. Bana uzak diye düşünme. Sen terörü desteklemeye devam et o….. ç……. Terörün eli her yere uzanır. Terör göstere göstere gelmez. Acı sürprizleri sever. Elbet haklı olduğumu göreceksin. Bir gün bir yerlerde sizden masum çocuklar öldüğünde sakın ağlamayın. Onları siz kurban ettiniz. Birileri haksız yere binlerce çocuğu öldürdüğünde katı bir şekilde karşısında durup, bunu yapamazsın demediniz. Aksine cesaret verdiniz, cesaretlendirdiniz.

Aynı desteği diğer teröristlere de yaptınız. Onları kendi ülkelerinizde sakladınız. Korudunuz. Örgütlenmelerine destek verdiniz. Bunu özgürlük savaşçıları, insan hakları türünden kulağa hoş gelen laflarla yapıyorsunuz. Hala yapıyorsunuz. Televizyonlara çıkıp marka kravatlarınız, ceketleriniz, parfümlerinizle kınasak mı? kınamasak mı tartışması yapıyorsunuz ya.  

Oysa teröristin tanımı net. Çoluk, çocuk, yaşlı, hasta, bakıma muhtaç demeden, bu sivil, bu silahsız, bu masum demeden öldürüyorsa, hele hele topluca öldürüyorsa o en büyük devlette olsa, örgütte olsa, kişi de olsa o teröristtir. Onun durması, düşünmesi, değerlendirmesi, kınaması olmaz. Dur denir. Cezası verilir. Durmadıysa gereken yapılır yine cezası verilir.

Ey teröristler ve ey terör seviciler, Allah sizin belanızı versin.