BİZ BÖYLE DEĞİLDİK

 Biz, Türkiye Cumhuriyeti toprakları üzerinde yaşayan milyonlar,

biz böyle değildik.

Çok değil daha 20-25 yıl öncesine kadar

televizyonlarımızda Kaynanalar, Bizimkiler, Perihan abla gibi aile, mahalle, yardımlaşma dizileri olurdu,

şimdi açık, gizli, garip mesajlar içeren örgüt, çete, mafya dizileri var.

Bizim Tarkan, Karaoğlan, Kara Murat’larımız vardı,

şimdi Thor’larımız, Iron Man’lerimiz, Hellboy’larımız var.

Bizim limonatamız, ayranımız, gazozumuz vardı,

şimdi colalar, energy drinkler var.

Bizim ekmek arası, düremeç, dürümümüz vardı,

şimdi hamburgerimiz, fried chicken’ımız var.

Yerli malı yurdun malıydı. Herkes onu kullanmalıydı.

Şimdi yerli malından kaçıyoruz.

Biz beyefendiydik, hanımefendiydik.

Şimdi çete, mafya, sokak kabadayısı olduk.

Biz saygı, nezaket, hürmet severdik,

şimdi ağzımız lağım gibi.

Biz müşfiktik, hoşgörülüydük,

şimdi birbirimizin gözünü oyabiliriz.

Katil katildi, hırsız hırsızdı.

Şimdi hırsız bizim hırsızsa hırsız olmuyor.

Biz haklının, biz mazlumun yanındaydık,

şimdi gücü, güçlüyü seviyoruz ve hatta tapıyoruz.

Biz yenecek bir şey aldık mı paylaşırdık,

şimdi gizliden nasıl götürürüm derdindeyiz.

Biz mütevazi idik. Gösteriş ayıptı.

Şimdi malımızı mülkümüzü insanların gözüne sokuyoruz.

Biz bir yüzüğe razıydık.

Şimdi köşk yetmez saray, saray yetmez, saraylar istiyoruz.

Biz gökkuşağı gibi yedi renk ama bir o kadar hep beraber pırıl pırıl beyaz idik,

şimdi ille de sarı, mavi, yeşil, mor olma derdindeyiz.

Biz dini bayramlarımızda, büyüklerimizi ziyaret eder, ellerini öperdik. Aile sofralarında birlikte yemekler yerdik.

Şimdi kaçacak destinasyon arıyoruz.

Biz 29 Ekim, 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos kutlayacağız diye heyecanlanırdık,

kimi zaman 23 Nisan’da ıslanmak, sucuk gibi olmak,

ertesi gün ateşlenmek dahi çok güzeldi.

Şimdi bu bizi biz yapan bayramlarımızı kutlamamak için kırk takla atıyoruz.

Küçücük yüreklerimizle, yırtınırcasına söylediğimiz,

milli şuurumuzu besleyen andımız yok edildi bile.

Allah’tan “10 Kasım”larda,

saat dokuzu beş geçe, bir dakika da olsa,

hayat duruyor hala.